Stanisława Leszczyńska

Sługa Boża
Stanisława Leszczyńska
(1896-1974)

Stanisława Leszczyńska urodziła się w Łodzi dnia 8. maja 1896 roku. Ochrzczona została w kościele parafialnym pw. Wniebowzięcia NMP. Jej rodzice Jan i Henryka Zambrzyccy mieszkali na Bałutach, przy ul. Żurawiej 7. Ojciec Stanisławy nie miał stałego miejsca pracy. Trudnił się pracami stolarskimi, które wykonywał w domu. Kiedy Stanisława była jeszcze dzieckiem, ojciec jej został powołany do wojska rosyjskiego na 5 lat i przebywał w Turkiestanie. Matka, Henryka, pracowała po 12 godzin dziennie w fabryce Poznańskiego. Mimo niełatwych warunków Stanisława dość wcześnie rozpoczęła edukację szkolną. Najpierw w wieku 7 lat uczyła się prywatnie, a dwa lata później zaczęła uczęszczać do prywatnego progimnazjum Wacława Maciejewskiego w Łodzi.

W 1908 r. cała rodzina wyjechała w celach zarobkowych do Brazylii, gdzie w Rio de Janeiro przebywała bliska krewna ze strony matki Stanisławy. Do Łodzi wrócili po zaledwie 2 latach, a Stanisława ponownie podjęła przerwana naukę w progimnazjum. Ukończyła je przed rokiem 1914.

Wraz z rozpoczęciem I wojny światowej ojciec Stanisławy Leszczyńskiej został ponownie powołany do wojska, a sama Stanisława pracowała w Komitecie Niesienia Pomocy Biednym. Był to bardzo trudny okres dla Stanisławy, jej dwóch młodszych braci i ich matki.

Dnia 17. października 1916 r. Stanisława zawarła małżeństwo z Bronisławem Leszczyńskim, który był z zawodu drukarzem. W 1917 r. przyszedł na świat ich syn Bronisław, a dwa lata później córka Sylwia. W 1922 r., po ukończeniu z wyróżnieniem szkoły, Stanisława podjęła pracę jako położna. Kontynuowała ją przez 40 lat. „Swoją pracę zawodową bardzo kochała i zachwycała się każdym nowo narodzonym dzieckiem. Opowiadała nam o dzidziusiach z uśmiechem.” – zanotowała jej córka Sylwia. W 1922 r. przyszedł na świat syn Stanisław, a w rok później najmłodszy syn Henryk.

Wraz z II wojną światową nadeszły ciężkie czasy dla rodziny Leszczyńskich. W związku z włączeniem do getta ul. Żurawiej, przeprowadzili się na ul. Wspólna 3. Leszczyńscy wydatnie pomagali Żydom w getcie (żywność, fałszywe dokumenty). Stało się to powodem aresztowania Stanisławy oraz jej dzieci: Sylwii, Stanisława i Henryka przez gestapo. Mężowi i najstarszemu synowi Bronisławowi udało się zbiec. Mąż Stanisławy, nie dożył końca wojny, zginął w Powstaniu Warszawskim.

17. kwietnia 1943 r. po przesłuchaniach w siedzibie gestapo Stanisława wraz z córką Sylwią zostały przewiezione do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu, gdzie otrzymały numery obozowe 41335 (matka) i 41336 (córka). W czasie rewizji udało się Leszczyńskiej zachować zaświadczenie uprawniające ją do wykonywania zawodu położnej, dzięki temu została mianowana położną obozową.

To właśnie ona odpowiedziała obozowemu lekarzowi w esesmańskim mundurze dr. Mengele, gdy ten kazał jej zabijać nowonarodzone dzieci: „Nie, nigdy. Nie wolno zabijać dzieci!” Za każdym razem, gdy przyjmowała na świat dziecko, które potem starała się za wszelka cenę ocalić, swoim czynem odpowiadała hitlerowskim zbrodniarzom – 'Nie, nigdy!”. Całą gehennę obozu Leszczyńska opisała po latach we wstrząsającym „Raporcie położnej z Oświęcimia”. Swoją funkcję w obozie pełniła do 26. stycznia 1945 r., kiedy to obóz został wyzwolony. Teren obozu opuściła wraz z córką 2. lutego 1945 r. Pierwsze swoje kroki skierowała do kościoła w Oświęcimiu, gdzie przyjęła sakramenty święte.

Po szczęśliwym powrocie synów, Stanisława zamieszkała w Łodzi przy ul. Zgierskiej 99 i podjęła pracę położnej. Każdy poród, który odbierała był omodlony, do modlitwy zachęcała również rodzącą matkę.

27. stycznia 1970 r. w Warszawie miało miejsce spotkanie Stanisławy Leszczyńskiej z matkami oświęcimskimi i dziećmi urodzonymi w obozie.

W 1973 r. pogorszył się stan zdrowia Stanisławy Leszczyńskiej. Podczas choroby codziennie przyjmowała komunię świetą, co łagodziło jej cierpienia. Zmarła 11. marca 1974 r. Pogrzeb odbył się na cmentarzu św. Rocha na Radogoszczu w Łodzi. W setną rocznicę urodzin Stanisławy Leszczyńskiej (1996 r.) jej doczesne szczątki zostały przeniesione z cmentarza do kościoła Wniebowzięcia NMP, w którym kiedyś została ochrzczona.

Serdecznie zapraszamy do udziału w Eucharystii sprawowanej w naszym kościele 11. dnia każdego miesiąca w intencji beatyfikacji Sługi Bożej Stanisławy Leszczyńskiej.

Istnieje możliwość zejścia do krypty kościoła po wcześniejszym umówieniu.