Data erygowania: 1430 r. (abp gnieźnieński Jarosław Bogoria Skotnicki)
Historia budowy kościoła i jego architektura:
Obecny wybudowany w latach 1888-1897 z ofiar mieszkańców Łodzi wg projektu warszawskiego arch. Konstantego Wojciechowskiego. Murowany, trójnawowy z transeptem i dwiema wieżami w fasadzie. Konsekrowany 5 VI 1897 r. przez bpa warszawskiego Kazimierza Ruszkiewicza.
Wyposażenie kościoła:
Ołtarz główny w półokrągłej absydzie, w nastawie tryptyk gotycki obustronnie zdobiony – dzieło artysty rzeźbiarza Antoniego Panasiuka. W środkowej części tryptyku rzeźba sceny Wniebowzięcia NMP w otoczeniu apostołów i trzech niewiast wokół pustego grobu – nad nią rzeźba sceny ukoronowania NMP. Na dwóch bocznych skrzydłach tryptyku, podzielonego na kwatery, z jednej strony płaskorzeźby przedstawiające tajemnice radosne i chwalebne różańca, a na odwrotnej stronie malowidła na miedzianej blasze przedstawiające tajemnice bolesne. Obok bocznego skrzydła tryptyku w niszy figura bł. Czesława, a obok prawego – rzeźba św. Jana Kantego. U góry nad tryptykiem rzeźby: św. Wojciecha i św. Stanisława Biskupa i Męczennika. Na predelli ołtarza w małych niszach rzeźby: św. Ambrożego, św. Grzegorza, św. Hieronima i św. Augustyna.
Prezbiterium oświetlają ostrołukowe okna z witrażami przedstawiającymi św. Wojciecha, Wniebowzięcie NMP i św. Stanisława Biskupa. Pozostałe wypełnione są ornamentami geometrycznymi. Witraże są z 1891 r. Nad drzwiami z prezbiterium do zakrystii znajduje się płaskorzeźba Chrystusa w Ogrójcu, a nad drzwiami z prezbiterium do kaplicy – Ucieczka Świętej Rodziny do Egiptu. W kaplicy obok prezbiterium ołtarz z gotycką nastawą, a w niej obraz Matki Bożej Miłosierdzia – Matki Boskiej Łódzkiej. W tejże kaplicy znajduje się chrzcielnica z białego marmuru. Tutaj była chrzczona sługa Boża Stanisława Leszczyńska.
W transepcie w półkolistej absydzie obraz z barwną rzeźbą św. Anny uczącej czytać Maryję. Po drugiej stronie transeptu znajduje się kaplica z barwną rzeźbą Świętej Rodziny.
W kościele na ścianach stacje Drogi Krzyżowej – płaskorzeźby w drewnie lipowym wykonane w Tyrolu (dar rodziny Brajerów z Radogoszcza). Chór muzyczny wsparty na dwóch filarach, a na nim 37-głosowe organy w gotyckiej oprawie sprowadzone z Wiednia w 1892 r. Posadzka w kościele terakotowa firmy Meroy & Boch Mottlach, ułożona 1891-1892, ufundowana przez fabrykanta Izraela Poznańskiego.
Prace remontowo – konserwatorskie naszego kościoła parafialnego w zakresie elewacji prezbiterium i transeptu zostały podjęte w Roku Pańskim 2011 z inicjatywy Ks. Prałata Józefa Masłowskiego, dzięki dotacji z budżetu Miasta Łodzi pod nadzorem Wojewódzkiego i Miejskiego Konserwatora Zabytków.
